۴ اشتباه ارگونومیکی رایج در کار در آزمایشگاه
4ergonomic mistakes that make bench work in the lab harder
در حین انجام کار، تکنسین‌های آزمایشگاه نمونه‌هایی را جمع‌آوری می کنند، داده‌ها را ثبت می کنند و به اجرای پروژه‌های تحقیقاتی کمک می کنند. با این حال، حتی با وجود فهرست متنوعی از وظایف، تکنسین ها اغلب برای مدت طولانی در جای خود می نشینند یا می ایستند. اگر تکنسین های آزمایشگاه شما اولویت های مکانیک بدن خود را در آزمایشگاه نشناسند، ممکن است مستعد درد و آسیب اسکلتی عضلانی باشند. تکنیک های ارگونومیک مناسب می تواند برای عملکرد و تمرکز بسیار مهم باشد.
۴ اشتباه ارگونومیک که کار در آزمایشگاه را سخت تر می کند
انجام کار در آزمایشگاه می‌تواند به معنای ساعت‌های طولانی نشستن بدون تکیه‌گاه یا وضعیت نامناسب کمر باشد. کارگرانی که از عادات ارگونومیک ضعیف استفاده می کنند، ممکن است خستگی و درد مزمن را تجربه کنند. طبق یک مطالعه، افراد مبتلا به کمردرد مزمن نسبت به افرادی که کمردرد مزمن را تجربه نمی کنند، تمایل دارند مدت زمان بیشتری بنشینند. تکنسین های آزمایشگاهی که کارهای نیمکتی انجام می دهند به ویژه در معرض خطر ابتلا به کمردرد و گردن درد ناشی از ساعت های طولانی نشستن و حرکت های مکرر هستند.
موارد زیر اشتباهات ارگونومیک رایجی است که ممکن است کارگران شما در آزمایشگاه مرتکب شوند:
خم شدن روی میز – اگرچه ممکن است خم شدن روی یک نمونه برای مشاهده دقیق تر وسوسه انگیز باشد، انجام مداوم آن می تواند عواقبی داشته باشد. خم شدن روی میز آزمایشگاه برای مدت طولانی باعث ایجاد وضعیت نامناسب می شود و انحنای طبیعی ستون فقرات را صاف می کند. این می تواند منجر به درد شدید گردن و کمر در حین کار شود. برای جلوگیری از این علائم، کارگران باید ارتفاع میز، صندلی و تجهیزات خود را – مانند میکروسکوپ هایشان – تنظیم کنند تا در وضعیت هم سطح چشم کار کنند. این مورد فشار گردن و شانه های خمیده را محدود می کند و وضعیت ستون فقرات را بهتر می کند. آنها همچنین باید حفظ انجنای ستون فقرات را در هر دو حالت نشسته و ایستاده تمرین کنند.
عدم استفاده از زمان استراحت – هنگامی که کارگران از استراحت صرف نظر می کنند، می توانند فشار طولانی مدت به چشم، پشت و گردن خود وارد کنند. این می تواند ایده خوبی برای تکنسین های آزمایشگاهی باشد که فرصت های کاری را در روز خود ایجاد کنند. انجام این کار می تواند حرکات یکنواخت و تکراری را از بین ببرد و خطر آسیب ناشی از استفاده بیش از حد را محدود کند. کارشناسان پیشنهاد می کنند که هر ۲۰ دقیقه یکبار دست از کار بکشید و حداقل دو دقیقه حرکت کنید تا جریان خون در سراسر بدن در هنگام کار افزایش یابد.
پوشیدن کفش‌های تنگ یا نامناسب – وقتی برای مدت طولانی ایستاده‌اید، نوع کفشی که می‌پوشید می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. کارگرانی که کفش های نامناسب می پوشند تعادل خود را به خطر انداخته و فشار بر زانوهای خود را افزایش می دهند. تحقیقات نشان می دهد که پوشیدن کفش های راحت در طول روز باعث توزیع یکنواخت وزن و کاهش درد زانو می شود. علاوه بر این، پوشیدن جوراب‌های فشرده می‌تواند جریان خون مناسب را افزایش دهد و در حالت ایستاده از ساق پا پشتیبانی کند.
ماندن در یک وضعیت برای مدت طولانی – بهتر است به جای ماندن در یک وضعیت برای مدت طولانی، بین نشستن و ایستادن در نوسان باشید. عدم تحرک مداوم می تواند جریان خون را محدود کرده و منجر به افزایش خستگی شود. بسیاری از میزهای کار را می توان از نظر ارتفاع تنظیم کرد تا جابجایی موقعیت از حالت نشسته به ایستاده راحت تر باشد.
منبع:
